Uitgestorven kustplaatsjes

Na het, door Ravi, goed verzorgde ontbijt wandelen we door het landgoed van de accommodatie. Het is duidelijk dat ze veel vruchten zelf kweken: sinaasappels, limoenen, granaatappels en uiteraard druiven en olijven. 

De hagedisjes schieten snel weg terwijl wij ons verbazen over de ‘kunst’ die in de tuin wordt geëxposeerd. 

Vandaag starten we met een bezoek aan het dorpje Novoli. Een klein dorp in de provincie Lecce (Puglia, in de hak van de laars).

Er is niet zoveel te zien of te doen in Novoli. Toon heeft echter met de eigenaresse van onze accommodatie geregeld dat het theater van Novoli opengemaakt wordt zodat wij er een kijkje kunnen nemen. Het is een minitheater dat in de jaren 50 is gerestaureerd. We kunnen maar even kijken want er wordt net geoefend door een dansgroep. 

In de belangrijkste kerk van het dorp klikken we een elektrisch kaarsje aan voor Twan z’n moeder. 

Voor de rest lijkt alles in het dorp gesloten te zijn dus rijden we naar het kustplaatsje San Cataldo: een zo goed als uitgestorven toeristenplaats. Ook hier is alles gesloten. Een paar locals liggen in de zon nóg bruiner te worden. Het is erg duidelijk dat het toeristenseizoen afgelopen is. We stappen snel in de auto en rijden door naar Cesine. Hier is het gezelliger. We wandelen langs de haven en lunchen op een terras met uitzicht op de zee. 

Terug bij onze accommodatie is het nog steeds prachtig weer (26 graden). 

Een duik in het zwembad en een glaasje wit in de zon, wat heerlijk om zo de middag af te sluiten.

Dineren doen we in Lecce bij La cucina di Mamma Elvira (met dank aan Martijn en Esra voor de tip). Mooi restaurant, goede en vriendelijke bediening, lekkere wijnen en vooral heerlijk eten!