Valencia, wat ben je mooi

Vandaag bezoeken we de op 1-na grootste stad van Spanje: Valencia  De geboortestad van de Paella en de 1ste stad in Spanje waar een boek werd gedrukt.

De stad werd 138 jaar voor de jaartelling gesticht door de Romeinse leider Decimus Junius Brutus Callaicus. Pas in de 4de eeuw ontstond de eerste katholieke samenleving. Deze periode valt samen met de komst van de Germaanse Visigoten. De Byzantijnen veroveren vervolgens het zuidoosten van het Iberisch Schiereiland maar worden in 625 het land uitgeknikkerd.  In 711 veroveren de Moren, met positieve gevolgen, de stad. De stad kreeg de Arabische naam Balansiya. Na nog een paar aanvallen en veroveringen uit diverse landen werd de 15de eeuw ‘De gouden eeuw van Valencia’.

Er volgen nog meer aanvallen, oorlogen en bezettingen in de volgende eeuwen. Check vooral Wikipedia voor alle details hierover.

De verschillende culturen en religies van de de afgelopen eeuwen zijn nog steeds terug te zien in, vooral het historisch deel van, het centrum van de stad. We kijken onze ogen uit. De bekende mooie balkonnetjes, geschilderde gevels, de oude stadspoorten, kerken en de smalle straatjes. Het is gezellig druk.

We starten ons bezoek echter bij de grote jachthaven. Niet persé om de belachelijk grote jachten te bekijken (want er liggen er wel een paar), maar om het voormalig circuit van de Formule 1 te zien. Het 5,5 km tellende circuit is in 2008 voor 200 miljoen Euro aangelegd. Door de financiële crisis, en de steeds slechter bezochte  GP (wat ik op internet lees, waren het saaie races met weinig inhaalacties), hield het in 2012 al weer op. 

Behalve de lijnen op de weg is er niet veel meer van het circuit te zien. Er is een groot parkeerterrein van gemaakt met daarnaast de doorlopende weg. Op die weg zien we nog de startlijn en de vakjes waar de F1 wagens in klaar staan voor de start. Langs de haven kan je over een stuk het oude circuit lopen. Ik vind het maar ongezellig, hier hadden ze echt nog wel wat leuks mee kunnen doen. 

Op naar het enorme museum van de wetenschappen.  

Na de ernstige overstroming van rivier Turia in 1957, is deze omgelegd naar de rand van de stad. Van de drooggelegde rivierbedding is een park gemaakt van 110ha en slingert 9 km door de stad. 

Aan dit park ligt het museum van de wetenschappen. Het gebouw is een kunstwerk ontworpen door Santiago Calatrava en heeft het uiterlijk van het skelet van een walvis (zie foto’s). Het is enorm groot: er zijn 3 verdiepingen met ieder 8000m2 expositieruimte. Buiten is het ook heel ruim opgezet.  Er liggen grote vijvers die meer op zwembaden lijken, waar schoonmakers doorheen lopen (met zo’n speciaal waterdicht pak aan).

Op het terras worden we vergezeld door een paar brutale duiven, ze herkennen het bakje met nootjes meteen en komen heel dichtbij (zie filmpje).

We rijden naar het oude centrum en wandelen door de mooie stad, zoals boven beschreven.

Twan koopt een mooie trui voor mij in een natuur/bio/red-de-wereld winkel en we drinken Guinness bier bij de Irish Pub op het terras.  Wandelend door de sfeervol verlichte stad (het is ondertussen donker) is alles nog mooier en gezelliger. Een dikke aanrader hoor, Valencia!

Terug in ons huisje drinken we nog een glas Spaanse wijn.