Dag 2 - Cognitive FX

Het heeft gesneeuwd! ☃️ De auto is ingepakt met een laagje sneeuw. Gelukkig dat ik om half negen opgehaald word door het busje.

De eerste les begint met een soort opwarming om het lichaam wakker te maken. Het zijn geen zware oefeningen maar ik krijg het heel benauwd en heb het gevoel dat ik flauw ga vallen. De trainer blijft bij me en legt uit dat ik goed op mijn ademhaling moet letten (als ik me heel erg concentreer stop ik met ademen of ga heel onregelmatig ademen). Ik doe de ademhalingsoefeningen en al snel voel ik me weer beter. 

Gisteren was vooral een kennismaking met de oefeningen en de verschillende trainers, maar vandaag ga ik flink aan de slag! Ik start op de loopband en het voelt goed om weer een beetje te joggen. Mijn hoofdpijn wordt meteen erger maar dat hoort er bij. Ik moet uit mijn comfort zone komen en voor de danger zone blijven. 

De dag zit vol verschillende oefeningen. We komen er achter dat ik een heel goed ritmisch gevoel heb, ik doe de zwaarste/moeilijkste oefeningen in deze categorie, die patiënten normaal gesproken pas op de laatste dag krijgen, en deze gaan foutloos. Zelfs het multitasken bij dit onderdeel gaat prima. De trainer zegt dat het lang geleden is dat iemand deze oefeningen zo goed deed (jaja, even opscheppen hoor 😜)

Ook oefende ik vandaag weer mijn evenwicht, het ging al wat beter dat gisteren. Dit komt wel goed. 

Het moeilijkste voor mij is mijn geheugen, die testen gaan niet zo lekker,  dus ik ben veel ingepland voor de oefeningen die hier bij horen. Ook het multitasken is erg moeilijk.

De oefeningen zijn allemaal wel leuk om te doen maar kosten uiteraard heel veel energie. Ik moet ook echt na iedere oefening even de ademhalingsoefening doen om een beetje bij te komen.

Mijn hoofdpijn wordt na iedere oefening erger en daar baal ik wel van maar ik weet dat dit er bij hoort.

Om 15.40 ben ik al klaar voor vandaag. Mijn busje komt pas om 16.30uur dus ik vraag of ik nog wat intervaltrainingen mag doen, dat mag gelukkig. 

Mijn hoofdpijn is heftig maar mijn lijf heeft nog energie dus dit moet lukken! Ik geef het mijn alles en na 5 intervallen loop ik kei trots naar m’n locker om m’n spullen te halen.

Het is dezelfde chauffeur als gisteren die mij, samen met nog een patiënt, naar het hotel brengt. Een hele lieve man die ons complimenten geeft omdat hij het zo dapper vindt dat we dit programma volgen. Hij wil graag onze ervaringen horen. 

Gisteren heeft niemand hem fooi gegeven dus ik kijk  wat ik nog aan cash heb, maar lager dan een briefje van $ 50,- heb ik niet (het is een ritje van 5 minuten). Ik zeg dat hij morgen fooi van me krijgt. 

Hier wil hij niks van horen. Hij zegt dat wij hem al betalen met het delen van onze ervaring bij CFX. Zijn zoon heeft dezelfde klachten als wij maar dan veel erger en hij is zwaar depressief daardoor. Hij heeft zijn zoon zover gekregen om zich in te schrijven voor een intake. De zorgen van deze man over zijn zoon en het bijhorend verdriet, voelden we bij ieder woord. Zo’n lieve man. 

Hij zegt nog dat als we boodschappen moeten doen of iets willen bezichtigen in de buurt, dat we dan zijn auto mogen lenen. Hij leent zijn auto vaker uit aan de patiënten die in het hotel verblijven. Gewoon om hen te helpen. Zo zijn de mensen in Amerika dus ook 🥰

Twan heeft al een lekkere pan tomatensoep gemaakt. Hij heeft een biologische winkel gevonden waar ze heel veel vegetarisch en vegan eten hebben. Ik ben benieuwd wat ik deze week nog allemaal voor lekkers van ‘m krijg 👨‍🍳 🍽  Het is zo fijn om niks meer te hoeven doen zodra ik thuis kom. Twan zorgt voor alles, ik kan gewoon lekker even een dutje doen en zodra ik wakker ben, staat de soep op de gedekte tafel. En nee, ik hoefde ook niet af te wassen 🍀