En toen zagen we het noorderlicht

Gullfoss is een waterval in de rivier Hvitá. De Hvitá heeft een kilometerslange lange kloof uitgeslepen en op de plek van de waterval valt het water 32 meter naar beneden, in 2 trappen. Een indrukwekkend spektakel.

Het waait vandaag (voor het eerst) en de wind is ijskoud. Bevroren nevel spettert op onze gezichten. Ik probeer een filmpje te maken van dit prachtige natuurgeweld, maar door de diepte is het te donker. Snel doe ik m’n handschoen weer aan want het  gevoel in m’n vingers is al weg. 

Via de trap komen we op de rots boven de waterval aan. De wind is hier minder hard (vreemd want we staan boven op een berg). Twan maakt met de spiegelreflexcamera mooie foto’s en ik waag nog een poging aan een duidelijk filmpje. 

Niet ver van Gullfoss ligt Skaholt, een klein dorpje dat in de 12de en 13de eeuw uitgroeide tot 1 van de grootste plaatsen van IJsland met meer dan 200 bewoners! We bezoeken de kathedraal en steken ook hier een kaarsje aan voor Tonnie. Achter het altaar hangt een prachtig mozaïek. Het is een mooi kerkje. Twan knipt nog een paar foto’s van het uitzicht voordat we verder rijden naar Reykholt.

In Reykholt staan kassen met tomaten en aardbeien. De kweker heeft 1 van de kassen gedeeltelijk ingericht als restaurant. Super leuk dus! Aan de ene kant groeien de tomaten en daaromheen staan tafels gedekt. Omdat wij niet hebben gereserveerd mogen wij aan de bar eten. Beiden eten we een kom heerlijke tomatensoep. Twan met een IJslands biertje en ik met een Healthy Mary. Als toetje bestel ik een tomaten-appeltaartje en dat blijkt ook al kei lekker. Na een glas Bloody Mary wandelen we nog even door de kas.

Om 18.15 lopen we in onze zwemkleding buiten (!!!) naar de Secret Lagoon. Dit is een een natuurlijke warmwater bron. De temperatuur in dit ‘bad’ ligt altijd tussen 38 en 40 graden. Tegen het bad aan liggen nog een paar andere hele kleine bronnen maar daar mag je niet in want dat water kookt (echt, we horen het borrelen). De mini geiser die ook aan het bad ligt, barst iedere 5 minuten uit. Het is maar een kleintje, maar wel bijzonder. De andere gasten in het bad spreken voornamelijk Engels en Spaans. Het is gezellig druk maar we hebben alle ruimte.

Nadat we gedoucht en aangekleed zijn lopen we een rondje om de bronnen. Het is heel apart om een meer te zien koken, de rook komt er uiteraard van af. Het is te donker om te filmen, maar ik doe het toch om het geluid op te nemen.

Met rommelende magen schuiven we aan bij het restaurant dat bij ons complex hoort. Twan kiest de hamburger en omdat er niks vegetarisch op de kaart staat vraag ik om de club sandwich maar dan zonder vlees. Gelukkig is dat helemaal geen probleem.

We sluiten af met een IJslands biertje en willen net naar bed gaan wanneer Twan op Twitter leest dat het noorderlicht in Reykjavik te zien is. Hier zien we niks dus we springen in de auto en rijden richting Reykjavik. 

Halverwege begint het schouwspel heel licht. Twan zet de auto aan de kant en we kijken deels vanuit de auto (want het waait heel hard). Maar zodra de kleuren en het licht alle kanten op draaien stappen we uit, dan maar koud. Het is adembenemend mooi, wat een natuurwonder. Fotograferen of filmen lukt niet dus we genieten gewoon van wat we zien.Zodra het weg is rijden we terug maar na 5 minuten begint er weer een voorstelling! Deze duur maar kort maar is ook prachtig.

Terug bij ons huisje zit een groepje Amerikanen in de hottub. Ze vragen of wij net ook al het moois gezien hebben. Wij lachen! We hadden alles gewoon vanuit het huisje kunnen zien!!!

Ach ja, we hebben het noorderlicht meegemaakt en daar gaat het natuurlijk om.